SÜBVANSİYONLAR VE TELAFİ EDİCİ TEDBİRLER ANLAŞMASI

SÃœBVANSİYONLAR VE TELAFİ EDİCİ TEDBİRLER ANLAŞMASI

Ãœyeler aşağıdaki hususlar üzerinde mutabık kalmışlardır:

BÖLÜM I : GENEL HÜKÜMLER

Madde 1

Sübvansiyon Tanımı

1.1 Bu Anlaşma amacıyla aşağıdaki hususların gerçekleşmesi halinde sübvansiyonun mevcut olduğu kabul edilecektir:

(a)(1) herhangi bir Ãœyenin sınırları içinde (bu Anlaşma'da "hükümet" olarak anılmaktadır) hükümet veya kamu organları tarafından mali katkıda bulunuluyorsa, bir başka deyişle:

(i) herhangi bir hükümet uygulaması fonların doğrudan transferini (örneğin, yardım, kredi ve öz sermaye akıtılması), fon veya borçların olası doğrudan transferini (örneğin, kredi teminatları) kapsıyorsa;

(ii) aksi takdirde ödenmesi gereken hükümet gelirlerinden vazgeçiliyor veya tahsil edilmiyorsa (örneğin, vergi kredileri gibi mali teşvikler);

(iii) herhangi bir hükümet genel altyapı dışında mal veya hizmet temin ediyor veya mal satın alıyorsa;

(iv) herhangi bir hükümet bir fon mekanizmasına ödeme yapıyorsa veya normal olarak hükümetin yetkisinde olan yukarıda (i)'den (iii)'ye kadar olan maddelerde belirtilen tipte bir veya birden fazla işlevi yürütmek üzere özel bir organı görevlendiriyor veya yürütmesi için talimat veriyorsa ve uygulama normal olarak hükümetlerce izlenen uygulamadan gerçek anlamda farklı değilse;

veya

(a)(2) GATT 1994, Madde XVI hükümlerindeki anlamda herhangi bir şekilde gelir veya fiyat desteklemesi sözkonusu ise;

ve

(b) bu sübvansiyonla bir fayda sağlanıyorsa.

1.2 Paragraf 1'de tanımlanan bir sübvansiyon, yalnızca bu sübvansiyonun Madde 2 hükümlerine göre özgül (spesifik) olması halinde, Bölüm III veya V hükümlerine tabi olacak veya Bölüm II hükümlerine tabi olacaktır.

Madde 2

Özgüllük

2.1 Madde 1 paragraf 1'de tanımlanan bir sübvansiyonun, sübvansiyonu veren mercinin yetki alanı içindeki bir işletmeye veya sanayiye veya işletme veya sanayi grubuna (bu Anlaşma'da "belirli işletmeler" olarak anılacaktır) özgü olup olmadığını belirlemek için aşağıdaki ilkeler uygulanacaktır:

(a) Sübvansiyonu veren merci veya sübvansiyonu veren mercinin faaliyetlerinin tabi olduğu mevzuat, sübvansiyona erişim olanağını açıkça belirli işletmelerle sınırladığı takdirde, bu sübvansiyon özgül olacaktır.

(b) Sübvansiyonu veren merci veya sübvansiyonu veren mercinin faaliyetlerinin tabi olduğu mevzuat, sübvansiyon almak için uygunluğu ve sübvansiyon tutarını yöneten nesnel ölçütler veya koşullar tesbit ettiği takdirde, uygunluğun otomatik olması ve bu ölçüt ve koşullara kesinlikle uyulması şartıyla özgüllük sözkonusu olmayacaktır. Doğruluğun tesbit edilebilmesi için ölçüt veya koşullar yasada, yönetmelikte veya başka resmi belgelerde açıkça belirtilmelidir.

(c) alt-paragraf (a) ve (b)'de yer alan ilkelerin uygulanması sonucunda herhangi bir sübvansiyonun özgül değilmiş gibi görünmesine rağmen, sübvansiyonun esasen özgül olabileceğine inanmak için geçerli nedenler mevcutsa, başka etkenler dikkate alınabilir. Bu etkenler aşağıda belirtilmiştir: bir sübvansiyon programının sınırlı sayıda belirli işletme tarafından kullanılması, sübvansiyonun çoğunlukla belirli işletmeler tarafından kullanılması, nisbetsiz büyük tutarlarda sübvansiyonun belirli işletmelere verilmesi ve sübvansiyonu veren makamın sübvansiyonu verme kararını alırken takdir yetkisini nasıl kullandığı. Bu alt- paragraf uygulanırken, sübvansiyonu veren mercinin yetki alanı içindeki ekonomik faaliyetlerin çeşitliliği ve sübvansiyon programının uygulandığı sürenin uzunluğu dikkate alınacaktır.

2.2 Sübvansiyonu veren mercinin yetki alanı içinde belirlenmiş bir coğrafik bölgede bulunan belirli işletmelerle sınırlı olan bir sübvansiyon özgül addedilecektir. Genelde uygulanan vergi oranlarının bu konuda yetkili hükümetin tüm düzeylerinde tesbit edilmesi veya değiştirilmesi, bu Anlaşma'da özgül bir sübvansiyon olarak kabul edilmeyecektir.

2.3 Madde 3 hükümleri kapsamına giren her türlü sabvansiyon özgül addedilecektir.

2.4 Bu Madde hükümleri kapsamında yapılan özgüllük tesbiti olumlu kanıtlara dayanılarak açıkça doğrulanacaktır.

BÖLÃœM II : YASAKLANMIŞ SÃœBVANSIYONLAR

Madde 3

Yasaklar

3.1 Tarım Anlaşması'nda belirtilen durumlar dışında, Madde 1'deki anlamıyla aşağıdaki sübvansiyonlar yasaklanacaktır:

(a) hukuken veya gerçekten, Ek I'de belirtilenler de dahil olmak üzere, tek başına veya diğer birkaç koşuldan biri olarak ihracat performansına bağlı olan sübvansiyonlar;

(b) tek başına veya diğer birkaç koşuldan biri olarak ithal mallar yerine yerli malların kullanımına bağlı olan sübvansiyonlar.

3.2 Ãœyeler paragraf 1'de belirtilen sübvansiyonları vermeyecek veya idame ettirmeyeceklerdir.

Madde 4

Telafi Yöntemleri

4.1 Herhangi bir Ãœye bir başka Ãœye tarafından yasaklanmış bir sübvansiyonun verildiği veya idame ettirildiği kanaatine vardığı takdirde, bu Ãœye diğer Ãœye ile istişarelerde bulunulmasını talep edebilir.

4.2 Paragraf 1 çerçevesinde sunulacak istişare talebi sözkonusu sübvansiyonun mevcudiyeti ve niteliği ile ilgili mevcut delillere ilişkin bir beyanı içerecektir.

4.3 Sözkonusu sübvansiyonu verdiğine veya idame ettirdiğine inanılan Ãœye, paragraf 1 çerçevesinde istişare talebinde bulunulduğunda, mümkün olan en kısa zamanda istişarelere girecektir. Istişarenin amacı durumla ilgili gerçekleri açıklığa kavuşturmak ve karşılıklı olarak kabul edilecek bir mutabakata varmak olacaktır.

4.4 Istişare talebinden sonra 30 gün içinde karşılıklı olarak kabul edilecek bir çözüme varılamadığı takdirde, ihtilafların Çözümlenmesi Organı ("IÇO" = "DSB") oy birliği ile heyet kurulmasına karar vermedikçe, bu istişarelere taraf olan herhangi bir Ãœye en kısa zamanda bir heyet oluşturulması için konuyu IÇO'ya havale edebilir.

4.5 Heyet kurulduktan sonra, sözkonusu önlemin yasaklanmış bir sübvansiyon olup olmadığı konusunda Daimi Uzmanlar Grubu'ndan (bu Anlaşma'da "DUG" = "PGE" olarak anılacaktır) yardım talep edebilir. Böyle bir talep olduğunda DUG, sözkonusu önlemin mevcudiyeti ve niteliği ile ilgili delilleri derhal inceleyecek ve bu önlemi uygulayan veya idame ettiren Ãœyeye sözkonusu önlemin yasaklanmış bir sübvansiyon olmadığını açıklama fırsatı tanıyacaktır. DUG varmış olduğu sonuçları panel tarafından belirlenen zaman sınırı içinde heyete bildirecektir. DUG'un sözkonusu önlemin yasaklanmış bir sübvansiyon olup olmadığı konusunda varmış olduğu sonuç heyet tarafından herhangi bir değişiklik yapılmadan kabul edilecektir.

4.6 Heyet, uyuşmazlığa taraf olanlara kesin raporunu verecektir. Bu rapor heyetin yetkisinin ve çalışma şartlarının oluşturulduğu ve belirlendiği tarihten sonra 90 gün içinde bütün Ãœyelere dağıtılacaktır.

4.7 Sözkonusu önlemin yasaklanmış bir sübvansiyon olduğu tesbit edildiği takdirde, heyet sübvansiyonu veren Ãœyeye sübvansiyonu gecikmeden geri çekmesini tavsiye edecektir. Heyet tavsiyesinde önlemin geri çekilmesi gereken süreyi belirtecektir.

4.8 Uyuşmazlığa taraf olanlardan herhangi biri temyiz kararı aldığını resmen IÇO'ya bildirmedikçe veya IÇO oy birliği ile raporu kabul etmeme yönünde bir karar almadıkça, rapor, heyetin raporunun bütün Ãœyelere dağıtıldığı tarihten itibaren 30 gün içinde IÇO tarafından kabul edilecektir.

4.9 Heyet raporunun temyiz edilmesi halinde, Temyiz Organı, uyuşmazlığa taraf olanın temyiz etme kararını resmen bildirdiği tarihten itibaren 30 gün içinde kararını verecektir. Temyiz Organı raporunu 30 gün içinde veremeyeceği kanaatine vardığı takdirde, gecikme nedenlerini ve raporunu vereceği tahmini süreyi yazılı olarak IÇO'ya bildirecektir. Işlemlerin süresi hiçbir şekilde 60 günü aşmayacaktır. IÇO, temyiz raporu Ãœyelere dağıtıldıktan sonra 20 gün içinde, oy birliği ile temyiz raporunu kabul etmemeye karar vermedikçe, temyiz raporu IÇO tarafından ve koşulsuz olarak uyuşmazlığa taraf olanlarca kabul edilecektir.

4.10 Heyet tarafından belirtilen ve Heyet raporunun veya Temyiz Organı'nın raporunun kabul edildiği tarihten itibaren başlayacak süre içinde IÇO'nun tavsiyesine uyulmadığı takdirde, IÇO oy birliği ile talebi reddetmeye karar vermedikçe, IÇO şikayette bulunan Ãœyeye uygun olan telafi edici önlemleri alması için yetki verecektir.

4.11 Uyuşmazlığa taraf olanlardan herhangi birinin Ihtilafların Çözümlenmesi Mutabakat Metni ("IÇMM"), Madde 22, paragraf 6 çerçevesinde uyuşmazlığın hakeme havale edilmesini talep etmesi halinde, telafi edici önlemlerin uygun olup olmadığı hakem tarafından belirlenecektir.

4.12 Bu Maddede özellikle belirtilen zaman süreleri dışında, bu Madde çerçevesindeki uyuşmazlıkların idaresi için IÇMM kapsamında uygulanabilecek zaman süreleri, IÇMM'de öngörülen sürenin yarısı kadar olacaktır.

.